Wyzwania przy zaciskaniu cienkich przewodów
Ze względu na swoje rozmiary, małe terminale kablowe stanowią szczególne wyzwanie jakościowe – artykuł omawia część problemów wraz z technikami pomiaru jakości i sposobami przezwyciężania pojawiających się problemów.
5. Brak powtarzalności
W przypadku zaciskania małych terminali częściej zdarza się brak powtarzalności symetrii zaciśniętego terminalu i gradu. Nawet małe odchylenia nastaw urządzeń do krępowania ma duży wpływ na utworzone połączenie, co widać na jego przekroju (Rysunek 6).
Rysunek 6: Dwa przekroje zaciśniętych terminali z tej samej serii produkcyjnej ukazujące brak powtarzalności symetrii i gradu.
Rysunek 7: Pomiar wysokości zacisku za pomocą mikrometru.
Kontrola małych terminali
Tradycyjne metody inspekcji mają zastosowanie do zaciskania zarówno dużych jak i małych terminali. Wszystkie popularne testy – wysokość zacisku, test siły zrywania, inspekcja wizualna czy przekrój – mają swoje znaczenie. Omówimy ogólnie pierwsze trzy, aby potem skupić się na analizie przekroju połączenia.
1.Pomiar wysokości zacisku
W przypadku wykonywania zacisków cienkich przewodów, zastosowanie mikrometru do kontroli jego wysokości wymaga od operatora sporych umiejętności. W przypadku cienkich przewodów, (nastołowe lub automatyczne stacje pomiarowe są zwykle dokładniejsze oraz dają bardziej powtarzalne wyniki niż mikrometr. Celem zapewnienia powtarzalności, okresowo powinno się sprawdzać wysokość zacisku jeszcze w trakcie trwania produkcji.
2.Test siły zrywania
W przypadku kabli o małym przekroju, testy rozciągalności można przeprowadzać na tych samych urządzeniach, jakie są stosowane do testowania grubszych przewodów, jednak ich uchwyty muszą być w stanie chwycić końcówkę i przewód bez ślizgania się. Jeśli test tego wymaga, operator musi przeprowadzić próbę z otwartymi skrzydełkami crimpu na izolacji. Specyfikacje wielu testów rozciągalności określa siłę, z jaką tester naciąga próbkę, tak więc najczęściej niezbędne mogą urządzenia z napędem mechanicznym.
3.Inspekcja wizualna.
Mimo faktu, że inspekcja wizualna w przypadku cienkich i grubszych przewodów polega na tym samym, jej przeprowadzenie w przypadku cienkich kabli może być znacznie trudniejsze. Producenci wiązek szkolą personel w zakresie parametrów zacisku, które pozwalają uznać połączenia za akceptowalne: TE opracowało pomocny w tym zakresie poster, dostępny na stronie tooling.te.com, który można odnaleźć po wpisaniu numeru części 65780-4.
Rysunek 8: Przykład z posteru dotyczącego kontroli wizualnej zacisku.
4.Przekrój
Wykonanie przekroju dostarcza najbardziej kompletny zestaw informacji, niezbędnych do oceny jakości zacisku. Standardy branżowe, takie jak specyfikacje TE Connectivity 114-18022, USCAR-21 czy norma UL 486A-486B definiują mierzalne parametry przekroju. Jednak w zależności od standardu wymagania mogą się różnić, a użytkownik musi dobrze zrozumieć, które z nich mają zastosowanie w jego konkretnej aplikacji. W przypadku cienkich przewodów, wykonanie poprawnego przekroju jest możliwe tylko za pomocą bardzo dobrego sprzętu. Wykonując przekrój, można poddać analizie dwa problemy: asymetrię zacisku (kąt zetknięcia skrzydełek, długość styku skrzydełek oraz dystans końcówki terminala od podstawy) oraz wielkość gradu. Na każdy z tych parametrów wpływ wyciera kilka czynników, które dalej analizujemy bardziej szczegółowo.
Rysunek 9: Mierzalne parametry przekroju zacisku wg. specyfikacji TE Connectivity 114-18022