Świadomy wybór – lakierowanie czy zalewanie?

Z drugiej strony, niedawno wprowadzone na rynek dwuskładnikowe powłoki poliuretanowe (2K), łączą w sobie zalety żywic stosowanych w zalewaniu z łatwością dozowania, charakterystyczną dla powłok stosowanych w conformal coatingu. Jednocześnie, unika się stosowania rozpuszczalników, co stanowi zaletę, jeśli chodzi kwestie ochrony środowiska. Mogą one tworzyć doskonałe pokrycie przy zachowaniu elastyczności powłoki, chroniąc delikatne komponenty. Powłoki 2K charakteryzują się też znakomitymi właściwościami mechanicznymi oraz odpornością na ścieranie. Wadą jest natomiast to, iż jako substancje dwuskładnikowe, wymagają bardziej zaawansowanego sprzętu do aplikacji oraz są znacznie trudniejsze do usunięcia, co czyni ewentualną naprawę płytek bardzo kłopotliwą.

Szerokie zastosowanie natrysku podczas aplikacji powłok oznacza, że ich lepkość musi być dostatecznie mała, aby mogły one być poddane atomizacji w czasie sprajowania. Oznacza to, że zwykle substancje te zawierają dużą ilość rozpuszczalnika, obniżającego lepkość. Do jego pozbycia się niezbędne jest dostarczenie ciepła, co niezbędne jest do utwardzenia się całości. W przypadku pozostawienia substancji w temperaturze pokojowej, może zdarzyć się, iż pewna ilość rozpuszczalnika pozostanie uwięziona w powłoce, powodując w konsekwencji awarię.

Wraz ze wzrastającą świadomością aspektów ochrony środowiska, zmieniały się typy rozpuszczalników, ograniczając zawartość w nich lotnych związków organicznych (VOC, Volatile Organic Compound), jak również zmniejszając procentową zawartość rozpuszczalników. Nowoczesne powłoki są już zwykle wolne od rozpuszczalników - całość to substancja ulegająca utwardzeniu - i z tego też względu, po wyschnięciu tworzą one powłokę nieomal identyczną w swojej grubości jak powłoka, jaką tworzą bezpośrednio po aplikacji w stanie płynnym. Można je następnie utwardzać za pomocą temperatury lub promieni UV.

© Electrolube