Lutowanie selektywne: dobór topnika
Większość komponentów może być lutowana selektywnie bez większych trudności, jednak niektóre, aby zapewnić najwyższą jakość montażu, wymagają szczególnej uwagi.
© Kester
Tabela 1: Lutowalność poszczególnych metali i dobór topnika (wg. Kester)
Jak powszechnie wiadomo, zastosowanie topnika niezbędne jest w celu oczyszczenia i ochrony lutowanych powierzchni zanim wejdą one w kontakt z rozpuszczonym lutowiem, aplikowanym za pomocą dyszy. Ze względu na to, iż zadaniem płynnego topnika jest podniesienie poziomu energii i zwilżalności lutowanych powierzchni, dostarczenie energii termicznej jest niezbędnym elementem procesu, którego zadaniem jest osuszenie topnika i aktywowanie jego cząstek stałych. Stopy o wysokiej temperaturze topnienia wymagają zastosowania intensywnego topnika, zdolnego do przetrzymania zwiększonej ilości ciepła, dostarczanego na etapie grzania wstępnego.
Jako że na zasięg występowania topnika po natrysku wpływ mają takie czynniki jak napięcie powierzchniowe czy temperatura PCB, występuje zjawisko migracji topnika. Topniki wykonane na bazie alkoholu mają mniejsze napięcie powierzchniowe niż te sporządzone na bazie wody, które to również rozprzestrzeniają się bardziej gwałtownie i wysychają wolniej.
© Kester
Rysunek 1: Efekt migracji topnika (lewa strona) oraz rozmyte krople topnika (tzw. satelity) po natrysku
Aplikacja kropelkowa daje dużo bardziej zwarty wzór w porównaniu do aplikacji aerozolem, z minimalnymi odkształceniami kropli topnika. Należy unikać występowania tzw. satelitów topnika (rysunek powyżej) ponieważ nie będą one miały kontaktu z ciekłym lutowiem i pozostaną na płytce, będąc tym samym potencjalną przyczyną elektromigracji, zwłaszcza w przypadkach gdy płytka będzie pracować w warunkach wysokiej wilgotności.
Żródło: Nordson Select
Artykuł opublikowano we współpracy z firmą Amtest