Układ sił na światowym rynku półprzewodnikowym

Powyższy wykres obrazuje sytuację na rynku producentów półprzewodników w ciągu ostatnich 25 lat. Widać wyraźnie, że historyczni liderzy – Europa, USA i Japonia – mają coraz mniejszy udział w światowym rynku. W 1995 było to łącznie około 76%; od tamtego czasu wartość ta‍ ustawicznie spada – w 2020 roku wyniosła 35%. Najszybciej malały udziały USA i Japonii. Wkład Europy utrzymuje się względnie stabilnie na poziomie około 10%.

Udział krajów azjatyckich istotnie wzrósł: wkład Chin prawie od zera do poziomu 22%, Taiwanu z 6% do 18%, Korei z 9% do 16%, a Singapuru z 2% do 5%. Łączne te cztery kraje zwiększyły udział w światowym rynku półprzewodników z 19% do 61%. Najszybciej rosnącym rynkiem są Chiny, które w planie ogłoszonym kilka lat temu zamierzały osiągnąć 35% wkładu w światowym rynku półprzewodników do 2025 roku. Nie jest to realne, głównie ze względu na restrykcje wprowadzone przez poprzednią administrację amerykańską, polegające na zakazie współpracy z firmami typu pure-play foundry, głównie TSMC. Sami Chińczycy już pogodzili się z faktem, że ten cel jest nierealny, i - nie mogąc generować wzrostu we współpracy z firmami usługowymi - inwestują znaczne środki we własne fabryki struktur krzemowych w najnowszych technologiach. Trwa to jednak dość długo: czas uruchomienia takiej fabryki wynosi około 5 lat przy założeniu, że dysponujemy już samą technologią wytwarzania struktur półprzewodnikowych.

Stany Zjednoczone próbują zmienić sytuację przez budowę u siebie nowych fabryk z najbardziej zaawansowanymi technologiami. Przykładem jest TSMC, który już posiada tam jedną fabrykę i rozpoczął budowę następnej. Nietrudno sobie wyobrazić, co by się stało, gdyby Chiny przejęły kontrolę nad Tajwanem (TSMC). Oznaczałoby to już obecnie dominację na rynku światowym.

W kwestiach zaawansowania technologicznego niestety jest podobnie: niekwestionowanymi liderami na świecie są Samsung i TSMC, którzy używają w produkcji na dużą skalę technologii 7–5 nm. Intel jest kilka lat za nimi z technologią 7 nm planowaną w produkcji w 2022. W tym czasie liderzy będą już dysponować technologią 3 nm. Jeśli dodać do tego budżety inwestycyjne tej trójki na najbliższe lata, obraz rysuje się sam. TSMC planuje wydać 100 mld USD przez najbliższe 3 lata, Samsung 150 mld USD do 2030 roku. Przy tym 20 mld USD Intela na budowę 2 fabryk w USA wygląda skromnie. Intel dodatkowo planuje inwestycje w Europie, na które chce uzyskać 10 mld USD pomocy z UE i budżetu federalnego USA. Wobec takiego kontrastu budżetów inwestycyjnych nie dziwią zmiany w kierownictwie Intela (CEO i CTO) w ostatnim czasie: wydaje się, że (niezbyt wcześnie) dostrzeżono problem.

Biorąc pod uwagę wyżej wspomniane fakty, obraz Europy i zachodniego świata rysuje się źle, a przyszłość może być jeszcze gorsza. Dominacja w obszarze technologii i produkcji półprzewodników przekłada się na kontrolę wielu innych ważnych branż, takich jak motoryzacja, robotyka, automatyka, telekomunikacja. Przekłada się to na wzrost gospodarczy, rozwój cywilizacyjny i, w końcu, na dominację militarną. Trend ten utrzymuje się od wielu lat; zastanawiające jest powszechne milczenie na ten temat, a niekiedy wręcz całkiem odwrotne postrzeganie sytuacji. Chociaż problem zauważany jest ostatnio w niektórych mediach, wobec przytłaczających danych skala rozgłosu jest druzgocąco niewystarczająca, a sama reakcja zdecydowanie zbyt późna.

Więcej informacji można znaleźć poniżej:

Evertiq - Trends in worldwide semiconductor production capacity

Evertiq - World domination for Samsung and TSMC

Evertiq - TSMC starts construction of Arizona chip fab

https://www.intel.com/content/www/us/en/newsroom/news/leader-pat-gelsinger-as-new-ceo.html#gs.47rs3h

https://technologymagazine.com/ai/intel-names-new-cto-corporate-appointment-reveal